کارنامه دولت‌ها معمولاً پس از اتمام دوران تصدی‌گری آنها توسط جامعه مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرد و قضاوت‌هایی به دور از جهت‌گیری‌ها و نگرانی احتمالی توسط لایه‌های مختلف اجتماع انجام می‌شود.البته بخش‌هایی در بدنه و ساختار اجرایی کشور وجود دارد که عملکردشان تاثیر مستقیمی بر شکل دهی افکار عمومی در جامعه دارد که روابط عمومی ها به عنوان واحدهای ارتباطی با مردم جزء این دسته هستند و به شکل تاثیرگذاری می‌توانند مولفه‌های دیگر را تحت تاثیر قرار دهند.

روابط عمومی به‌دلیل داشتن ارتباط دو سویه با سازمان و مخاطب در برقراری این ارتباط و دریافت و سنجش نظرات افکارعمومی عامل مهم و تعیین کننده‌ای قلمداد می‌شود، لذا بررسی ساختار و عملکرد خود روابط عمومی ها از اهمیت به‌سزایی برخوردار است، درهمین رابطه گفتگویی را با روسایی انجمن های روابط عمومی درایران ویکی ازپیشکسوتان روابط عمومی داشتم.

سید شهاب سید محسنی، رییس انجمن متخصصان روابط عمومی در موردچگونگی عملکرد دولت‌های هشتم و نهم در حوزه روابط عمومی‌ها می‌گوید: در واقع طی این مدت می‌توان اندک نقاط قوت و ضعفی‌هایی را برای ساختار عملکردی روابط عمومی‌ها برشمرد که ارتقاء سطح روابط‌عمومی وزارتخانه‌ها و معاونت‌های ریاست جمهوری از اداره کل به مرکز از آن جمله است، هرچند این اقدام به دلیل اینکه ساختار زیرمجموعه‌های مرکز روابط‌عمومی به‌خوبی تعریف وپیش‌بینی‌ نشده بود نتوانست تاثیرقابل توجهی درافزایش راندمان وکارایی روابط‌عمومی ها ایجادکند .

به گفته وی همچنین تهیه و ابلاغ مجدد چند آیین‌نامه ارتقاء فعالیت‌ها و وظایف روابط‌عمومی‌ها در دولت نهم و دهم از دیگر اقداماتی بود که موضوعاتی نظیر سخنگو بودن مدیران روابط‌عمومی‌ها و افزایش اعتبارات روابط‌عمومی‌ها را مدنظر قرار داده بود ولی در بسیاری از سازمان‌ها متاسفانه ضمانت اجرایی پیدا نکرد و لازم بود متولیان روابط‌عمومی این آیین‌نامه‌ها را پیگیری و به اجرا می‌رساندند.

سیدمحسنی در ارتباط با نقاط ضعف مدیریتی روابط عمومی ها طی هشت سال گذشته به انتصابات برخی ازمدیران غیر متخصص اشاره می‌کند و می‌گوید: متاسفانه دربسیاری ازموارد انتصاب غیر متخصص‌ها در راس روابط عمومی باعث شد تا این واحد ارتباطی از انجام وظایف تخصصی وحرفه ای خود دور شده و روابط‌عمومی عملا کارآمدی خود را در ارتباط بین سازمان‌هاو مخاطبان از دست دهند.

رییس انجمن متخصصان روابط عمومی گفت : همچنین در این دوره آموزش و توسعه نیروی انسانی در روابط‌ عمومی‌ها مورد غفلت واقع شد، هر چند انجمن‌ها و موسسات غیردولتی با برگزاری کنفرانس‌ها و سمپوزیوم ها و کارگاه‌های آموزشی سعی کردند این خلاء آموزشی نیروی انسانی در روابط عمومی را جبران کنند.

از سوی دیگر می‌توان گفت با انتقال متولی روابط عمومی در کشور از وزارت ارشاد به شورای اطلاع رسانی دولت کمتر این فرصت مهیا شد که به جهت ساختار سیاسی و مشغله‌های کاری در دبیرخانه شورای اطلاع رسانی دولت، در راستای اجرای برنامه‌های علمی واجرایی متنوع برای اعتلای دانش روابط عمومی در کشور، بوی�?ه موضوع مهم آموزش توجه لازم به عمل آید. 

همچنین ابراهیم دربانیان یکی از پیشکسوتان و مدیر روابط عمومی بانک ایران زمین روابط عمومی را در هشت سال گذشته بخاطر عدم انسجام درونی دچار سطحی گرایی دانسته و می افزاید:بزرگترین ضعف روابط عمومی ها طی مدت مذکور عدم اطلاع رسانی مناسب و موثر بوده است،حتی در بدنه و ساختار اجرایی دولت موضوعات بخوبی پوشش داده نمی شد .مثلاًدر سفرهای استانی رییس جمهور ضعف اطلاع رسانی مشهود بود که حتی در رابطه با وی�?گی های پرو�?ه ها و اثرات کارهای اجرایی اطلاعات بدرستی دسته بندی و ارائه نمی شد در حالیکه برای پوشش چنین رویدادهایی از قبل باید اطلاع رسانی جامع و برنامه ریزی شده انجام می گرفت.

وی در ادامه عدم تخصص گرایی در روابط عمومی را طی هشت سال گذشته به عنوان یکی از عوامل مهم بوجود آمدن چنین ضعف هایی عنوان کرده و گفت:نداشتن دقت نظر لازم ازسوی روابط عمومی نسبت به موضوعات مهم و تعیین کننده اثرات سویی به همراه خواهدداشت.

جوادقاسمی، رییس انجمن روابط عمومی ایران و یکی دیگر از صاحب نظران روابط عمومی نیز برآیند حرکت و سیر روابط عمومی‌ها در طی هشت سال اخیر را با اشاره به اینکه بر اساس مسوولیت‌های مشخص هر روابط عمومی به عنوان سخنگوی سازمان مطرح است بر مبنای شفاف سازی و اطلاع رسانی از درون مجموعه برای مخاطبان سازمان شرح داده و افزود: روابط عمومی‌ها به عنوان سخنگوی سازمان باید اطلاعات را بعد از پردازش و دسته بندی در اختیار رسانه ها قرار دهند و از این طریق به اطلاع مردم رسانده شود.