مریم ترابی: بازار افطاری‌های خانوادگی و سازمانی این روزها داغ است تا جایی که میزهای رستوران‌های نامدار و هتل‌های معروف شهر برای میهمانی‌های سازمانی و خانوادگی از قبل کنار گذاشته شده اند .

رمضان از ماه میهمانی خدا در سال های دور به سمت میهمانی های پر زرق و برقی می رود و همه این ها نشان از تغییر ذائقه ی ایرانی در برگزاری این مراسم است. ایرانیان که تا پیش از این سفره های افطار را ساده و با غذاهای خانوادگی پر می کردند ،امروز ترجیح می دهند تا آن سفره های ساده را با سفره های پر زرق و برق رستوران عوض کنند و این تغییر سبک زندگی به راحتی در زندگی اقشار مختلف جامعه قابل رویت است به طوری که برگزاری مراسم افطاری توسط برخی خانواده‌ها و سازمان‌های بخش خصوصی و دولتی در رستوران‌های معروف و هتل‌های چند ستار شهر نمود عینی سبک زندگی شهری است . این سبک زندگی به برنامه های سازمانی نیز سرایت کرده تا جایی که برخی سازمان‌ها در تشریح برنامه‌های اجرایی بخش روابط عمومی و تبلیغاتی خود از برگزاری این افطاری‌ها در هتل‌های چند ستاره به عنوان عملکردی رسانه‌ای و تبلیغاتی نام می‌برند.

هرچند که برگزاری مراسم افطاری خانوادگی کمی متفاوت‌تر است چراکه بخش کوچکی از بین جمعیت حدود 13 میلیون نفری پایتخت برای پذیرایی از میهمانان خود رستوران را انتخاب می‌کنند اما شیوه پذیرایی از میهمانان در محیط های رستورانی به بخش غیرقابل انفکاکی از زندگی پایتخت نشینان بدل شده است که البته با توجه به سطح معیشت و حتی فرهنگ رایج در هر خانواده‌ای این عامل متغیر است. 

عابدینی جامعه شناس و استادیار دانشگاه، در خصوص مراودات خانوادگی در زندگی شهر نشینی می گوید : رفتار اجتماعی افراد تنها متاثر از وضعیت درآمد آنها نیست، بلکه فرهنگ رایج در خانواده و محل زندگی نیز بر این عامل تاثیرگذار است، به اعتقاد وی بسیاری از خانواده‌های متمکن که اغلب از اقشار بازاری به شمار می آیند پذیرایی در منزل و به سبک نوستال�?ی سنتی و سفره‌های ایرانی را نوعی ارزش و احترام به میهمانان روزه‌دار خود می‌دانند و در بین این گروه پذیرایی و دعوت از فامیل برای صرف افطاری در رستوران‌ها امری جالب و پسندیده محسوب نمی‌شود حال آنکه گروهی از خانواده‌ها در همین شهر با وجود در اختیار داشتن منازلی با مترازهای بالای 200 متر و امکانات و تمکن مالی مناسب رستوران‌های معروف و برندهای این صنف را برای برگزاری مراسم افطاری خود از هفته‌های قبل از شروع ماه رمضان هماهنگ کرده و البته مدعوین اینگونه میهمانی‌ها نیز از شیوه و نوع پذیرایی میزبان رضایت مند هستند و برای شب‌های بعد هتل‌ها و رستوران‌های نامدارتری را پیشکش جمع خانوادگی خود می‌کنند .

به گفته وی ،دسته ای دیگر از تعصبات سنتی و سبک زندگی مدرن شمال شهری پیروی نمی کنند و اغلب خانواده‌هایی هسته‌ای (معمولاً تک فرزندی) را شامل می‌شوند که زن و مرد در این خانواده شاغل بوده و در آپارتمان‌هایی با مترا�? زیر 100 متر زندگی می‌کنند. ساختار زندگی در این خانواده ها سبب شده است تا میهمانی‌های خود را که در سال معمولا بیش از دو بار اتفاق نمی‌افتد ترجیحاً در رستوران برگزار ‌کنند.

عابدینی می افزاید :این قشر وضعیت معیشتی خوب یا متوسطی دارند و این عامل در تعیین نوع رستوران و فهرست غذایی که برای میهمانان خود در نظر می‌گیرند تاثیر گذار است . 

در پایان باید گفت که با افزایش تورم این تصور که امسال سفره های افطاری کوچکتر و برگزاری میهمانی‌های تشریفاتی نیز کم‌تر از سال قبل باشد کاملا اشتباه است. این انتظار وجود دارد که با توجه به گرانی، سفره‌های رنگی سال‌های پیش کم رونق شده باشد اما بازار برگزاری این میهمانی ها همچنان داغ است .

برای اثبات این موضوع با پیگیری از رستوران‌های درجه یک تهران که هر ساله شاهد پر بودن تقویم میهمانی های آنها در تمام روز های ماه رمضان بودیم متوجه شدم، هرچقدر تورم افزایش یابد وگرانی‌ها سرسام‌آور شود ، باز هم افطاری دادن در بهترین رستوران با بالاترین منوی موجود می‌تواند بهترین مدل پذیرایی باشد و قشرهای مرفه ومتوسط جامعه که از مشتریان همیشگی این رستوران‌ها هستند ، تحت هیچ شرایطی حاضر به کنار کشیدن از این سبک پذیرایی نیستند.