گروه سایبان –  در پی انتشار خبری با عنوان  «پتروشیمی بوعلی سینا94 میلیون یورو از بیمه ایران خسارت گرفت/جزئیات تازه از خسارت میلیاردی صنعت بیمه در این پروژه» در رازپول بیمه ایران  پاسخی را برای خبرنگار این پایگاه خبری در خصوص آنچه در حساب های مالی پتروشیمی اتفاق افتاده ارسال کرده که رازپول جهت پاسخگویی صحیح به ذینفعان خود نیز چاره ای جز افشای مستندات ندارد.

پیش از ورود به این بحث شاید بهتر باشد که اصل غرامت را به استناد کتاب مقدمه ای بر اصول بیمه که توسط انجمن حرفه ای صنعت بیمه منتشر شده تعریف کنیم. این اصل اذعان دارد که جبران مالی به میزانی که بیمه گذار را پس از خسارت به همان موقعیت مالی برگرداند که وی قبل از وقوع خسارت در آن داشته است.

حتی اگر بیمه گزار محق دریافت غرامت باشد، روش های متفاوتی برای پرداخت غرامت وجود دارد که بر عهده بیمه گر است که تصمیم بگیرد غرامت چگونه پرداخت شود که پرداخت نقدی، تعمیر،جایگزینی و بازسازی از آن جمله است که این گزینه ها در قرارداد تعیین می شود. در تعدیل اصل غرامت نیز بیمه نامه ها با ارزش توافقی، جایگزین با نو و ... وجود دارد .به هر حال این مطلب قصد تشریح اصول بیمه ای را ندارد اما همان طور که پیش از این نیز اشاره شد پتروشیمی بوعلی سینا درآمد خسارت دریافتی از بیمه را در عملیات مالی خود به عنوان درآمد و سود شناسایی کرده است که مسلما با هزینه هايبازسازی در این بخش مستهلک خواهد شد.

اینکه این شرکت به چه دلیل خسارت دریافتی از بیمه ها را در قالب سود و درآمد شناسایی کرده و  چه زمانی بازسازی صورت گیرد و به چه شکل باشد مسلما تصمیمی است که پتروشیمی بوعلی سینا خواهد گرفت و ارتباطی به شرکت های بیمه ندارد!

به هر حال ارزش دفتری دارایی های پتروشیمی معلوم و مشخص است و شرکت های بیمه نیز باید طبق اصول غرامت را با ارزش روز محاسبه و پرداخت کنند و یا همان کالا ، مواد و ... را فراهم کنند که به نظر نمی رسد ممکن باشد.

اما از این مطلب که بگذریم شاید مناسبتر این باشد که بیمه ایران و صنعت بیمه به جای موشکافی عملیات مالی پتروشیمی به این پرسش پاسخ دهد که اساسا به چه دلیل به شرکت هایی که مجوز قبولی اتکایی نداشته اند سهم واگذار شده است ؟ آیا شرکت هایی که توانگری مالی 3،4 و 5 دارند می توانند از پروژه های این چنین و مهم سهم داشته باشند؟ نقش بیمه های اتکایی داخلی که با سودای عدم خروج ارز از کشور فعال هستند در این پروژه چه بوده و اساسا سهم گیری در کنسرسیوم ها برای شرکت هایی که توانگری مالی مناسبی ندارند نیاز به بازتعریف دارد یا خیر؟ چراکه با توجه به جدایی ماهیت قبولی اتکایی و واگذاری کنسرسیومی به هر حال در مواقع وقوع خسارت باید سهم خسارت جبران شود!

آیا توانایی بیمه گران برای جبران زیان در کنسرسیوم های این چنین باید مد نظر قرار گیرد یا خیر؟ و با چنین اصلی نقش بیمه میهن چیست؟ مورد دیگر اینکه با توجه به تاریخ وقوع خسارت در سال گذشته آیا آثار مالی ذخیره خسارت معوق رشته آتش سوزی در عملکرد اعضای کنسرسیوم نشسته است؟ و اگر ننشسته پاسخ سهام دارانی را که در روزهای آتی به جمع سهام داران این شرکت ها خواهند پیوست و با آثار مالی این خسارت سنگین مواجه می شوند را چه کسی خواهد داد؟

خسارت پتروشیمی بوعلی پرداخت شد اما حواشی آن همچنان باقی است ، صنعت بیمه از جبران خسارت این حادثه جست اما این جستن یادآور ضرب المثل معروف «یک بار جستی ملخک» است.

در ادامه پاسخ بیمه ایران به مطلب منتشر شده از سوی رازپول عینا منتشر می شود.

مدیر مسئول محترم پایگاه خبری راز پول

با سلام و احترام

با عنایت به درج  خبری با عنوان " پتروشیمی بوعلی سینا94 میلیون یورو از بیمه ایران خسارت گرفت/جزئیات تازه از خسارت میلیاردی صنعت بیمه در این پروژه" در پایگاه خبری راز پول، لطفا نسبت به انتشار متن جوابیه این شرکت وفق ماده 23قانون مطبوعات اقدام نمایید.

"اینکه پتروشیمی بوعلی سینا، مبلغ خسارت دریافتی بابت حادثه آتش سوزی و انفجار درسال 1395 را به عنوان درآمد شناسایی نموده از اصول استاندارد حسابداری است، در مقابل در بخش هزینه، هزینه بازسازی منظور خواهد شد که بخشی شامل هزینه اطفاء حریق و هزینه پاکسازی کاتالیست، هزینه تعمیرات بازسازی و راه اندازی سایر واحدهای آسیب دیده که تا پایان سال 1395 انجام شده ، هزینه ارزش نفتا موجود در مخازن و محصولات از بین رفته که در اثر حادثه از بین رفته اند ، در صورت مالی 1395 پتروشیمی لحاظ گردیده و قطعاً هزینه بازسازی واحد 900، 810، 800  ( واحد mx و px ) برگشت به وضعیت قبل از حادثه، در دوره زمانی که هزینه خواهد شد، متناظر در سال مالی مورد نظر ، بعنوان هزینه، ثبت خواهد گردید.

نکته مهم که بایستی به آن توجه شود ، درآمد به معنی سود نمی باشد.

لذا با اشاره ای که آن سایت نمود است : " .... بررسی ها نشان می دهد که با کسر ارزش دفتر دارایی های ثابت ، مواد اولیه از بین رفته ، خرید کاتالیست مازاد و سایر هزینه ها بیش از 220 میلیارد تومان به عنوان سود حاصل از خسارت دریافتی برای بوعلی سینا باقی مانده است ! "

این موضوع کاملا عاری از واقعیت می باشد و در این ارتباط جهت تنویر افکار عمومی، شرایط بیمه نامه موصوف، چگونگی فرآیند تعیین میزان خسارت را بشرح ذیل معروض می دارد :

- بیمه نامه جامع اموال شرکت پتروشیمی خلیج فارس مشتمل بر 23 شرکت پتروشیمی از جمله شرکت پتروشیمی بوعلی سینا می باشد.

- خطرات تحت پوشش بیمه نامه از بیمه نامه تمام خطر ( All  Risk) می باشد و تمام خطرات از جمله : حوادث طبیعی ، حوادث کارگاهی ، شکست ماشین آلات تحت پوشش می باشد مگر مواردی که به صراحت در بیمه نامه استثناء شده است .

-  مدل جبران خسارت در بیمه نامه بر مبنای وردینگ استاندارد بین المللی ، روش جایگزینی به ارزش نو ( New Replacement  Value  ) مقرر گردیده است .

-  مرجع پذیرفته شده در شروط بیمه نامه که به امضاء طرفین رسیده است برای تعیین خسارت، ارزیاب مستقل خسارت ، شرکت محک سنجش تعیین گردیده بود ، در زمان وقوع حادثه با توجه به رفع تحریم ناعادلانه علیه کشور و امکان حضور کارشناسان مستقل خسارت بین المللی در ایران، شرکت کانینگهام لیندسی که سابقه طولانی در این موضوع دارد نیز با هماهنگی بعمل آمده با بیمه مرکزی و بیمه گذار به تیم کارشناسان مستقل خسارت اضافه گردیده اند.

- علت، چگونگی و میزان خسارت، توسط شرکت های کارشناسی مستقل خسارت یاد شده، بررسی و مشخص گردیده ، گزارش مقدماتی توسط ارزیابان مستقل خسارت در جلسات مشترک با کارشناسان بیمه گر و بیمه گذار ارائه گردید، نظرات و ادله طرفین اخذ و مورد بحث قرار گرفته ، اسناد تکمیلی ارائه شده، بازدیدهای میدانی مجدد صورت گرفته، سپس گزارش نهایی خسارت ارائه گردیده است.

- سرمایه شرکت پتروشیمی بوعلی سینا بر مبنای ارزش روز ( تأکید می گردد و نه بر مبنای ارزش دفتری) به مبلغ 485 میلیون یورو بیمه گردیده است و یکی از آیتم هایی که فرآیند رسیدگی به خسارت توسط کارشناسان خسارت در تمام موارد مورد توجه قرار می گیرد، ارزش مورد بیمه قبل از وقوع حادثه و تطبیق آن با سرمایه مورد بیمه است، اگر چنانچه مغایرتی وجود داشته باشد و کم بیمه گری ( under insurance ) صورت گرفته باشد ، قاعده نسبی سرمایه اعمال می گردد .

- مواضع آسیب دیده :

واحدهای 800، 810، 900 – مخازن A، TK2001C – واحد آروماتیک ( واحد400 ) –        کابل ها و ابزار دقیق – مواد اولیه و بخشی از محصول موجود در برج و مخزن و کاتالیست ها بوده است.

- ارزش کل واحد 800 توسط شرکت پیدک ( پیمانکار سازنده این بخش ) معادل 000/775/159 یورو به همراه مستندات اعلام گردیده، که ارزیابان مستقل خسارت با در نظر گرفتن و تطبیق ارزش جایگزینی تجهیزات مشابه در مارکت بین المللی و هزینه اجرای آن ، ارزش کل واحد ٨٠٠ را در محدوده ١٣٥ ميليون و ٨٠٠ هزار یورو برآورد نمودند ، در واقع بیمه گذار نه تنها کمتر از ارزش روز بیمه ننموده بود ، بلکه حدود 15 % بیشتر بیمه نموده است.

- کل خسارت تعیین شده مبلغ یورو است که از این میزان حدود ٣ ميليون و ٨٠٠ هزار یورو هزینه های اطفاء و برداشت ضایعات ، حدود ٨٤ ميليون و ٧٠٠ هزار یورو تجهیزات واحد پارازیلین و واحد آروماتیک ، مخازن ، پنل برج های جذب واحد ٩٠٠می باشد و حدود ٦ ميليون و ٥٠٠ هزار یورو موجودی مواد ( نفتا ، مخلوط زایلین تاور، مخلوط زایلین هیتر) می باشد .

- از مبلغ خسارت تعیین شده به میزان ٩٥ ميليون یورو ، مبلغ ٧٥٠ هزار یورو بازیافت و میزان ٢٥٠ هزار یورو فرانشیز کسر و خسارت قطعی قابل پرداخت ٩٤ ميليون یورو تایید و پرداخت گردیده است.

- سهم اعضاء کنسرسیوم

بیمه ایران 55.7 % - بیمه آسیا 9% - بیمه البرز 9.1 % - بیمه دانا 6.5% - بیمه کارآفرین 3.1% - بیمه ملت 4%- بیمه پارسیان 6.8% - بیمه سامان 1.2% - بیمه ایران معین 1.8% -   بیمه میهن 1%- بیمه دی 1.8%

توضیح آنکه بیمه ایران از سهم 55.7% متعلق خود 35 و 39% را اتکایی نموده بود و از   بیمه گران اتکایی بازیافت نموده است و سایر بیمه گران عضو کنسرسیوم بنا به صلاحدید خود پوشش اتکایی اخذ کرده اند.

                                                                          روابط عمومی بیمه ایران