صفحه اصلي > سایه بان > فتنه بی اعتمادی صنعت بیمه را نابود می کند

فتنه بی اعتمادی صنعت بیمه را نابود می کند


21 مهر 1400, 12:32.
گروه سایبان - سرعت انتشار اطلاعات در دنیای امروز به حدی افزایش یافته و تاثیر آن بر متغییرهای مختلف به حدی عمیق شده که به جرات می توان ادعا کرد که تعریف دروازه بانی اطلاعات را دیگر نمی توان از جمله وظایف پایه ای در صنعت روابط عمومی قلمداد کرد.

پس از رسوب شبکه های اجتماعی در سبک زندگی انسان، تنها این تجربه است که باید درست تفسیر شود چرا که قدرت نشر اطلاعات دیگر قابل مدیریت و رصد نیست.

از همین رو شاید بتوان دهه اخیر را به عوض عصر اطلاعات، عصر تجربه نامید، چرا که جامعه مدرن به تدریج آموخته است که ارزش افزوده، در تفسیر است، نه در اطلاعات خام.
بر همین اساس یکی از مهمترین ابزار واحدهای ارتباطی در سازمان ها خصوصا سازمان های سهام محور، قدرت ایجاد اعتبار و اطمینان در میان ارکان مختلف ارتباطیست، از جمله رسانه ها به عنوان  مفسران اطلاعات و خالقان ارزش افزوده اطلاعات خام.

از همین رو از جمله مهترین کلونی های حساس به این چرخه ارزشی اطلاعات، کلونی صنعت بیمه است.
صنعتی که فقط اعتبار و اطمینان میان بیمه گر و بیمه گزار است که می تواند خالق ثروت پایدار برای طرفین باشد؛ افزایش ثروت عملیاتی صاحبین سهام بیمه گر از یک سو و افزایش قدرت مدیریت ریسک بیمه گزار از سوی دیگر.

به عبارتی شاید بتوان ادعا کرد که مهمترین وظیفه یک واحد ارتباطی در یک شرکت بیمه گر، آن هم سهامی عام، تدوین استراتژی عملیاتی اهداف فوق است که فقط از طریق راهبردهای اعتبار و اطمینان‌بخش محقق می شود، آن هم صنعتی که مجموع دارایی هایش به 200 هزار میلیارد تومان هم نمی رسد.

حال در این میان واحد ارتباطی یک شرکت کوچک بیمه گر به تازگی اقدام به انجام سلسله رفتارهایی کرده که نتنها در راهبردهای توسعه اعتبار و اطمینان اثری نداشته، بلکه آغازی برای پایان دوره اعتماد در این صنعت نیز قلمدادمی شود و عامل هدر رفت اثرات ارتباطی مدیران پیش از خود در این صنعت نیز شده است.

فتنه ای که با انتشار گفت و گوی خصوصی یک خبرنگار آغاز و اصرار بر اشتباه، بر شعله های آن افزود.
به نظر می رسد این فتنه که توسط یک مدیر به ظاهر ارتباطی آغاز شد پایه های نظام ارتباطی مبتنی بر اعتماد را سست می کند و عامل افزایش هزینه های ارتباطی در صنعت بیمه می شود، صنعتی که ریسک سنجی مهمترین وظیفه آن است.

بر همین اساس ضروری است که صنعت بیمه برای توسعه کمی و کیفی اهداف ارتباطی خود، نیاز به اجرای راهبرد قرنطینه برای جلوگیری از گسترش ویروس بی اعتمادی در درون خود دارد.
ویروسی که علائمش با افزایش ریسک مدیریتی آغاز و آثارش با کاهش چشمگیر حقوق صاحبین سهام گسترش و اپیدمی می شود.

قطعا انتشار چنین ادبیات ارتباطی ای در ترازنامه شرکت های بیمه در آینده قابل اندازه گیری است.

بازگشت | Web Statistics