گروه سایبان - دیدار مقامات عالی پژوهشکده بیمه و مدیرعامل بیمه ایران که موجب رد و بدل شدن یک قرارداد همکاری شده سوالات زیادی را ایجاد کرده است.

هفته گذشته بود که خبری با عنوان گام بزرگ بیمه ایران در تحقیق و توسعه از سوی این شرکت منعکس شد که در آن  به  حضور رئیس و معاونین پژوهشکده بیمه در بیمه ایران اشاره شده بود و ماحصل این بازاریابی پژوهشی دسته جمعی، انعقاد تفاهم نامه بین بیمه ایران و پژوهشکده بیمه بود.

در این نشست مدیرعامل بیمه ایران اذعان کرده که نیازهای پژوهشی خود را در قالب ۳۷ موضوع اصلی شناسایی نموده است.

 مدیرعامل بیمه ایران در این جلسه که در محل سالن جلسات بیمه ایران برگزار شد ، افزود: این شرکت قصد دارد با کمک و همکاری پژوهشکده بیمه با طراحی و اجرای موارد شناسایی شده، زمینه های رشد و توسعه بیمه ایران و صنعت بیمه را در چهار محور اصلی فرصت‌های سرمایه‌گذاری و فروش دیجیتال، محصولات جدید بیمه‌ای، فناوری اطلاعات و کاهش تقلب‌های بیمه ای فراهم کند.

 به این منظور مقرر شد تفاهم نامه همکاری بین بیمه ایران و پژوهشکده بیمه منعقد شود تا کارگروه راهبری این همکاری با حضور معاونین دو نهاد، روشهای اجرای نقشه این همکاری را تدوین کند.

اما چرا برنامه ریزی برای بازاریابی پژوهشی از ابتدای سال از سوی پژوهشکده به عنوان یک نهاد علمی و مطالعاتی آغاز شده و با توجه به استفاده این نهاد از بودجه عمومی دولت اساسا سفارش پژوهش ها باید از سوی بیمه مرکزی به عنوان نهاد بالادستی باشد یا پؤوهشکده راسا می تواند به بازاریابی در این زمینه بپردازد؟

سال گذشته بود که در ردیف های بودجه ای که از سوی سازمان مدیریت منتشر شد، بودجه پژوهشکده بیمه 34 میلیارد ریال اعلام شد و قاعدتا این رقم در بودجه سال جاری با افزایش مواجه خواهد شد .

ماده 18 اساسنامه پژوهشکده در خصوص منابع مالي این نهاد به موارد زیر اشاره دارد:

1-‌ اعتبارات بودجه عمومي

2-‌ درآمدهاي حاصل از اجراي طرح‌هاي پژوهشي، ارائه خدمات مشاوره‌اي، برگزاري كارگاه‌ها و دوره‌‌هاي آموزشي كوتاه مدت و عرضه محصولات علمي (كتاب، مجله، ...)

3-‌ كمك‌هاي دريافتي از وزارتخانه‌‌ها و دستگاه‌هاي مرتبط

4- هدايا و كمك‌هاي دريافتي از اشخاص حقيقي و حقوقي

هرچند که در اساسنامه به درآمدهای حاصل از اجرای طرح های پژوهشی اشاره شده است اما به اینکه این سفارش از چه محلی برای پژوهشکده خواهد آمد اشاره نشده و بر این اساس به نظر نمی رسد که هیات بازدید کننده از بیمه ایران تخطی از موارد اساسنامه داشته باشد .

ماده 9 اساسنامه که به وظایف و اختیارات رئیس و مواد بعدی که به وظایف شورای پژوهشی اشاره دارد در خصوص نقش این افراد در سفارشات پژوهشی اشاره ای ندارد .

اما 37محور مورد نیاز پژوهشی بیمه ایران چگونه پدید آمده است و چرا تاکنون در این زمینه اقدامی نشده است ؟

سفارش 37 محور پژوهشی از سوی بیمه ایران به پژوهشکده بیمه در حالی صورت می گیرد که بیمه ایران خود صاحب مرکز آموزش علمی و کاربردی در صنعت بیمه است و از سال 1389 در حال تربیت نیروی انسانی برای صنعت بیمه!

آيين نامه دانشگاه علمي کاربردي شرکت سهامي بيمه ايران در بخش وظایف خود آورده است

 -    آموزش و پژوهش

 -    حرکت در مسير توسعه و توليد دانش در جامعه

 -    تربيت فارغ التحصيلان و متخصصان

  -   ارتقاء کيفيت خدمات آموزشي

  -   نهادينه کردن پژوهش

  -   توسعه ارتباط با صنعت بيمه و ذينفعان

بنابراین با وجود آنکه اولین وظیفه این نهاد که 100درصد مالکیت آن متعلق به بیمه ایران است آموزش و پژوهش است، انعقاد و سفارش قرارداد پژوهشی در 37 محور با رئیس پژوهشکده بیمه سوالات زیادی را ایجاد کرده و قدرت رایزنی بازاریابی نهادی مانند پژوهشکده را به رخ می کشد!

به نظر می رسد که محمد رضایی اعتقادی به زیرمجموعه های خود ندارد و راه حل مشکلات خود را در نهادهای دیگری جستجو می کند.

به نظر می رسد بیمه ایران به عنوان تنها شرکت دولتی باید دقت نظر بیشتری در هزینه کرد منابع دولتی داشته باشد.

ظاهرا با این قرارداد با توجه به اینکه برگزاری همایش امسال بیمه و توسعه در هاله ای از ابهام قراردارد، پژوهشکده توانسته است اولین رایزنی های درآمدزای خود را به خوبی مدیریت کند.