بازگشت مردی که نظام بانکی را از «حجره داری» رها کرد/ «دیواندری» تبرئه شد

گروه بازارپول - امروز در حکمی قطعی از سوی قوه قضائیه «علی دیواندری» از تمامی اتهامات  تبرئه شد.

«علی دیواندری» را می توان مبدع بانکداری تحول گرا و پیشرو در کشور به اعتقاد بسیاری از کارشناسان این حوزه دانست.

نظام بانکی پیش از به ثمر رسیدن اقدامات وی ساختاری کاملا سنتی و در فاصله با نیاز آن روز مشتری و بانکداری جهانی دانست. «دیواندری» با بهره گیری از قوانین صحیح الگوبرداری و بومی سازی مدل های بانکداری جهانی در آن روز توانست بانک ملت را به عنوان بانکی پیشرو در حوزه خدمات جدید بانکی خصوصا بانکداری الکترونیک تبدیل کند تا جایی که در غالب کسب و کارهای صنفی بهره گیری از خدمات بانک ملت به یک ابزار تسهیل کننده در روابط تجاری بدل شده بود.

«دیواندری» بر مقوله انسان ابزار و آموزش، نگرشی ویژه داشت تا جایی که توانست با توسعه متدهای جدید آموزشی در حوزه بانکداری و بهره گیری از خدمات موجود آن زمان، بانک ملت را به بانکی پیشرو در گستره کشور تبدیل کند. بر همین اساس با به خدمت گرفتن خبرگان بانکی جهانی نسبت به توسعه منابع انسانی و زیرساخت های بانک اقدام کرد.

شواهد نشان می دهد پس از وی بانک ملت دیگر نتوانست افق های جدیدی را در حوزه توسعه کیفی به دست آورد و عملا بقا خود و توسعه احتمالی کمی را از سرمایه فکری ایجاد شده او ادامه داد .

«دیواندری» بیش از آنکه تلاش کند در حوزه رتبه های سازمانی در نظام بانکی مترصد فرصت کسب رتبه باشد بر ساختارهای کیفی نظام بانکی متمرکز بود. شاید بتوان گفت تمرکز و تمایز دو بال متعالی متمرکز بر ساختارهای فکری او بود، تا جایی که همین ساختار فکری را در مسند پژوهشکده پولی نیز پیاده سازی کرد.

فارغ از مسائل اخیر وی، که با رای تبرئه خاتمه یافت، به جرات می توان ادعا کرد او یکی از کم حاشیه ترین مدیران پیشرو در بازارپولی کشور بود؛

بسیاری بر این عقیده بودند که اگر تفکرات توسعه گرای او در بانک مرکزی نیز پیاده سازی میشد، نظام بانکی با چالش های علمی که به نوعی با آن دست به گریبان است، امروز مواجه کمتری داشت.

همچنين شناخت دقیق او از قابلیت های بازارپولی در ایران و قدرت بومی سازی فرمول های جهانی برای دور زدن چالش های بانکی می توانست قواعد حاکم بر نظام بانکی کشور را ریسک زدایی کند، تا ضمن افزایش بیشتر اعتماد عمومی در حوزه انواع سپرده های دیداری و غیردیداری نظام بانکی را به سنتی ترین و اولین وظیفه وجودی خود که همانا جذب و زهکشی نقدینگی سرگردان به منظور خلق ارزش افزوده و کاهش هزینه تامین سرمایه است باز گرداند، چالشی که امروزه با روند توسعه نقدینگی و انتشار لیست ابربدهکاران بانکی دیگر دلیلی برای اثبات آن نیست.

«دیواندری» بر یک جمله فردریک تیلور التزام عملی داشت و آن روش مدیریت علمی به جای روش آزمون و خطا بود.

‌